معنی فلزی است سفید

کبالت

کبالت

آنتیموان

کبالت

وانادیوم

آنتیموان

همه کس و در همه جا او را می شناسند

کاخ سفید، از روز نخست سفید نبوده است یا همیشه کاخ سفید نامیده نمی شده است. اما همیشه اقامتگاه رسمی رئیس جمهور آمریکا بوده است.
این کاخ، کهن ترین ساختمان متعلق به حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا است که سنگ بنای آن در روز 13 اکتبر سال 1792 میلادی گذاشته شد. طراح این کاخ، یک معمار ایرلندی تبار به نام "جیمز هوبان" بود که در مسابقه ی معماری برای گزینش طرح خانه ی رییس جمهور برنده شد. "جیمز هوبان" کاخ سفید را بر اساس خانه ی لینستر واقع در شهر دوبلین طراحی نمود؛ خانه لینستر اکنون مقر پارلمان کشور ایرلند است.
لازم به بیان است برده ها این ساختمان را بنا کرده اند؛ البته از مهاجران اروپایی و کارگران سفید نیز برای این کار کمک گرفته شد.
کاخ سفید در آغاز خانه ی رییس جمهور، بنای رییس جمهور و حتی قصر رییس جمهور نامیده می شد. پس چطور شد که کاخ سفید نام گرفت؟ این کاخ، در اصل از سنگ سیاه متمایل به خاکستری ساخته شده بود. در جریان جنگ سال 1812 میلادی، سربازان ایتالیا به شهر واشنگتن یورش آوردند و این کاخ را در روز 24 آوریل سال 1814 میلادی به آتش کشیدند! از آن همه، فقط دیوارهای کاخ برجای ماند.
با نظارت جیمز هوبان، کاخ نوسازی شد و تمام کارهای آن در سال 1817 میلادی به پایان رسید. برای آنکه سیاهی های ناشی از آتش سوزی پوشانده شود، کاخ را سفید کردند! از آن روز به بعد، این بنا را "کاخ سفید" نامیده اند؛ ولی فقط در 1902 میلادی بود که "تئودور روزولت" آن را نام رسمی کاخ رئیس جمهور قرار داد.
نکته ی جالب توجه اینجا است که بسیاری از اتاق های کاخ سفید را با نام رنگشان می شناسند. اتاق آبی، که بیضی شکل است، اتاق پذیرایی رئیس جمهور و خانواده ی او است. اتاق سرخ با اشیائی از دوران امپراتوری آراسته شده است. اتاق سبز با اشیائی از دوران ریاست جمهوری "جان آدامز" و همچنین "تامس جفرسون" تزئین شده است. یک مهمانخانه گل سرخ در طبقه ی بالا وجود دارد که رییس جمهور و خانواده ی وی در آن زندگی می کنند.
زیرزمین کاخ سفید همانند یک بازار کوچک است! و درون خود گل فروشی، اتاق دندان پزشکی و همچنین دیگر موارد را جا داده است. جالب است اشاره کنیم که ساکنان کاخ سفید باید هزینه غذای خود را بپردازند! آن ها اجاره بها نمی دهند، اما بایستی قیمت مواد غذایی را پرداخت کنند.
بد نیست بدانید کاخ سفید، تنها اقامتگاه خصوصی ریاست جمهوری است که مردم می توانند به طور رایگان از آن بازدید کنند!

برف، همان آب یخ زده است! و یخ همچنان که می دانیم، رنگی ندارد. در این صورت چرا برف، سفید است؟
دلیل سفید بودن برف این است که هر دانه ی برف از تعداد بسیار زیادی بلورهای یخ تشکیل می شود. این بلورها سطوح بسیار دارند و آنچه باعث می شود برف، سفید به نظر برسد، بازتاب نور از تمام این سطوح است.
برف زمانی تشکیل می شود که بخار آب در جو زمین، منجمد شود. همچنان که بخار آب منجمد می شود، بلورهای روشن و شفاف نیز تشکیل می شوند. جریان های باد، این کریستال ها را در جو زمین بالا و پایین می برند.
بلورها ضمن این کار، به صورت تدریجی ذرات بسیار ریزی را که ابرها هستند، جذب می کنند. وقتی گروهی از بلورهای یخ، به قدر کافی بزرگ شد به صورت دانه ی برف به سوی زمین شناور می شود.
بلورهایی که در کنار هم قرار می گیرند و تشکیل دانه ی برف می دهند، همیشه آرایش خاصی به خود می گیرند. این بلورها یا به شکل ستاره های شش پر هستند یا به شکل صفحات نازکی شبیه یک شش ضلعی اند. هر یک از بال های ستاره ی شش پر، عینا همچون بقیه است.
با آنکه تمام بال ها و شاخه های دانه ی برف هم شکل هستند، تاکنون حتی دو دانه ی برف پیدا نشده است که مو به مو مثل یکدیگر باشند. جالب است بدانید براساس راهنمای آموزشی دانه ‌های برف Ken Librett، حداقل ۳۵ نوع مختلف برای اشکال دانه‌ های برفی در طبیعت دیده شده است! برخی از این اشکال رگه‌ دار شامل فرم ستاره ‌ای، فرم سرخس و فرم انعکاسی هستند. برخی دیگر نیز شبیه به منشور، سوزن و حتی یا صفحه ‌های تو خالی خودنمایی می ‌کنند!
انسان، برف را همیشه به رنگ سفید در ذهن خود مجسم می کند؛ ولی مواقعی هم بوده است که عملا برف رنگی از آسمان باریده است. یکی از این موارد، گزارشی است "چارلز داروین" از خود به جای گذاشت! او در جریان یکی از سفرهای علمی خود، متوجه شد که سم قاطرهایی که بارها و وسایل او را حمل می کردند، پس از مدتی راه رفتن در روی برف، کم کم قرمز می شود!
قرمزی برف، در اثر وجود گیاهان بسیار ریزی به نام جلبک پدید آمده بود؛ که در جریان تشکیل برف، در جو زمین پراکنده بوده اند.
بد نیست بدانید برف هندوانه ‌ای را می ‌توان در نزدیکی یخچال‌ های طبیعی مشاهده کرد؛ دلیل آن هم وجود جلبک ‌های آب‌ های تازه دوست دار سرما است که دارای رنگدانه‌ های قرمز روشن هستند!

فلزی. [ف ِ ل ِزْ زی] (ص نسبی) منسوب به فلز یا ساخته شده از فلز.

سفید. [س َ / س ِ] (ص) سپید که نقیض سیاه باشد و به عربی ابیض خوانند. (برهان). ابیض. (غیاث) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). رنگی است روشن ترین رنگها و رنگی است خارج از رسته ٔ اصلی و فرعی. این رنگ را بهر رنگ دیگر اضافه کنندروشن تر سازد. (فرهنگ فارسی معین):
بچهره چنان بود برسان شید
ولیکن همه موی بودش سفید.
فردوسی.
|| روشن:
شما را سوی من گشاده ست راه
بروز سفید و شبان سیاه.
فردوسی.
گذشت آن کز آن چرخ با اعتمید
چو شب دورباشی ز روز سفید.
اثیرالدین اخسیکتی.
بتشنیع و دشنام و آشوب و زجر
سفید از سیه فرق کردم چو فجر.
سعدی.
گفته باشد مگرت ملهم غیب احوالم
این که شد روز سفیدم چو شب ظلمانی.
حافظ.
|| کنایه از ظاهر و نمایان هم هست چه هرگاه گویند «سفید شد» مراد آن باشد که ظاهر و نمایان گردید. «سفید نشد» یعنی پیدا نشد. (برهان).
|| درمک. سمید. و آن قسمی نان است که سبوس گرفته باشند. (یادداشت مؤلف).

معدن، معدنی

از رنگ‌های ترکیبی شبیه رنگ برف یا شیر تازه،
(صفت) هر چیزی که دارای این رنگ باشد،
(صفت) [مجاز] روشن،
(صفت) [مجاز] کسی که پوست سفید دارد،
[مجاز] فاقد رنگ، نوشته یا نقش: کاغذ سفید،
(موسیقی) نتی که از نظر زمانی برابر نصف نت گرد است،

آن چه که به رنگ برف یا شیر باشد، ابیض. مق. سیاه. اسود، (کن.) ظاهر، نمایان. سفید و اسپید و سپی نیز گویند. [خوانش: (س یا سَ) [په.] (ص.) = سپید: ]

Lily-White, Snow-White

742